Roemenie

Roemenië anno December 2011

Hallo allemaal..

Ik zit dan wel niet meer in Australië maar momenteel in Roemenië en daar wil ik echt wat over kwijt, vandaar via deze weg zodat jullie het kunnen lezen, doorsturen en weet ik al niet wat...

Ik zit dus voor de firma in Roemenië en daar wil ik het nu even over hebben...

Roemenië, ik was hier zelf nog nooit geweest en had aangegeven dat ik er wel eens een keer naar toe zou willen. En nu zit ik hier.. Ik ben 1 dec aangekomen en zal 23 dec weer vertrekken naar Holland.. Ik zit in het plaatsje Mamaia, aan de zwarte zee, Mamaia (ligt pal aan Constanza) is zeg maar het Zandvoort van Nederland, alhoewel ik Zandvoort daar zwaar te kort mee doe.. Mamaia bestaat uit 3 kleine schiereilandjes Mamaia 1 Mamaia 2 en ja u begrijpt hem al Mamaia 3. De nu troosteloze badplaats staat vol met hotels met prestigieuze namen al Hotel Vicotoria, Hotel Malibu, de letters staan zelfs in het goud op het pand, Hotel Picadilly, alhoewel gezien het gebouw ik daar zelf denk aan de Can Can in Frankrijk zeg maar, in mijn gedachten dansen de schaars geklede dames daar vrolijk op het podium.

Het een na andere grote Hotel komt voorbij, de een nog triester dan de andere en dat terwijl de sterren van de daken af pleuren. De een nog meer sterren dan de ander.. Ik ga er gezien de staat, van sommige hotels, niet van uit dat het dezelfde sterren zijn als we bij ons gewend zijn.

Dan zijn er appartementen, splinter nieuw en allemaal.......leeg. Met mijn boeren verstand denk ik dan, leeg stand kost toch geld??? Maar het maakt hier volgens mijn niets uit. Ik kom er nog op terug.

We hebben hier een project met windmolens. In de plaatsen Cogealac en Fantenele worden hier zo'n 200 windmolens geplaats. Een immens grote site waar ik al een paar keer verkeerd gereden ben omdat je door de molens het bos niet meer ziet zeg maar. Bij de uitleg, bij de 4^e molen rechts dan kijk je die vent verdwaasd aan en denkt kerel wat lul je nu, ik zie alleen maar molens.. Zo groot dus..

Maar wat ik eigenlijk kwijt wil is het volgende, als ik s 'morgens richting de site rij dan rij ik over wegen waar je in Nederland qua veiligheid onmiddellijk beklag doet bij de gemeente, of RWS. Zo slecht, de gaten...en ik bedoel gaten.. zitten echt over het gehele wegdek. Gelukkig rijd ik een Dacia want het is doodzonde om met een ander merk auto hier te gaan rijden.

Als je de stad verlaat, rij je door een heuvelachtig gebied, spookachtig gebied, het komt zo uit een Dracula film, denk de muziek erbij en je voelt wat ik voel als je daar rijd. De wegen mag je hier met 100 km/p uur berijden maar als je leven je nog iets waard is dan doe je lekker relaxed en zorg dat je je medeweggebruikers in de gaten houd.. Je kunt hier rijden en dan opeens doemt er een paard en wagen voor je neus op!!! Hier heel normaal, en een paard is luxe, anders heb je een ezel...

Deze mensen staan werkelijk hout te sprokkelen langs de kant van de weg om de kachel te laten roken, en dat bedoel ik letterlijk...

Het is onvoorstelbaar dat het nog kan!! Gedurende de reizen naar de site heb ik, daar waar de verkeersveiligheid het toelaat, een beetje om me heen gekeken. De Grau grijze gebouwen die je tegen komt staan werkelijk allemaal leeg en het geeft een immense trieste blik. Het is allemaal vervallen en ziet er gewoon niet uit..

Aangekomen bij de site, dan rijd ik meestal door het dorp Cogealac omdat het iets korter is naar de kant van waar ze nu aan het bouwen zijn. Oh ja om even een extra indruk te geven, op de site ligt 180 km weg!! Aangekomen in het dorp, zie je werkelijk oude mensen lopen op compleet versleten schoenen en dik in gepakt in kleding die we hier bij een tweedehands winkel nog niet willen hebben liggen. Deze oudjes lopen km van huis naar het dorp om inkopen voor zover het mogelijk is te doen.

Ik geloof dat de Nederlandse oudjes lekker in een bejaardenhuis zitten of hun eigen woning, kacheltje lekker aan, en dat een van onze grootste supermarktketen je de boodschappen ook nog komt thuis bezorgen als je een beetje slecht ter been bent. Het is echt een triest gezicht, dat doet pijn als je ook nog gevoel hebt. Maar wat kan ik er als individu aan doen?

Ook hier trieste gebouwen en vervallen huizen. De mensen lopen, zo lijkt het, doelloos rond op straat of zitten op een zelf getimmerd bankje voor de deur te staren. Het geeft geen veilig thuis gevoel zoals wij Nederlanders dat wel gewend zijn. Meestal ga ik langs de bakker en neem er brood mee voor die dag, een brood kost hier omgerekend ongeveer 13 ct!!! Ach en als je geen klein geld hebt mag je hem ook zo nog wel meenemen.... even ter info, men betaalt hier met Lei, en 100 lei is ongeveer 25 euro.

Op de bouw, staat er bij elke toren die nog niet klaar is een bewaker.. die werkt in ploegen dus gem. 3 per toren. Dit is als werkverschaffing geloof ik... of zal het zijn omdat ze hier stelen als raven???

De bewaking ligt/slaapt/wacht in zelf gemaakte hutjes van hout plastic en karton, net wat ze vinden kunnen of wat er van de vuilnisbelt waait. Waait hoor ik u denken, ja waait want ze halen hier de vuilnis keurig op met redelijke nieuwe vuilniswagens en gooien die leeg in een groot gat net buiten het dorp. Opgeruimd dus.. Dat wil zeggen zolang het niet waait, want anders ligt er rond dat gat in een cirkel van 200m mtr bergen vuilnis, en dat word niet opgeruimd!! Dat geeft een nog viezere indruk. Een weelde voor het grote aantallen zwerfhonden en ratten die je hier ziet. Er lopen alleen op de bouw zeker 100 zwerfhonden, die allemaal hun eigen toren hebben. De meeste bouw mensen geven deze honden wat te eten want het is echt zielig om deze hondjes, en ze zijn lief, zo te zien leven. Overleving kans 0.

Nadat ik mijn ding gedaan heb op de bouw, ga ik onder genot van mijn muziek die op mijn Iphone staat, terug naar de haven waar de vrachtwagens weer gaan laden. Om de haven in te komen, moet je een beetje Dakar rijden. Ook hier grote gaten in de weg die een maal in de zoveel tijd worden gedicht met beton, waar dan voor dat het hard geworden is, de meeste al weer door gereden zijn, dus zijn we niets opgeschoten.

Aangekomen bij de haven waar we laden, Entree betalen 22 Lei, 5 euro anders mag je er niet op???? Ze verdienen toch aan het feit dat we daar laden en daar de schepen gelost worden of ben ik nu gek???? De vriendelijke portieres want er zitten wegens de grote werkeloosheid meerdere geven me vriendelijke een ticket en een lach.. en ik moet zeggen een glimlach uit een tandeloze mond van deze lieftallige oldtimer maakt je dag weer goed. Geeft de burger moed zeg maar!!

In de haven staan de wagens van verschillende bedrijven te wachten tot ze mogen laden, bij na vraag hoe laat dat word, kan niemand mij er een antwoord opgeven.. 14.00 uur?? 18.00 uur of 01.00 uur geen idee. In die tijd kunnen we kleine reparaties doen aan de wagens opleggers. Die vallen van Ellende, door de slechte straten bijna uit elkaar en dat moet weer opgelapt worden. Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat de Roemenen geniaal zijn in oplossen van problemen, hier kunnen ze werkelijk met een houtje en een touwtje dingen repareren waar we in Nederland weer zeer moeilijk over kunnen doen.

Tussen door word er op redelijke luide toon tegen elkaar gesproken in Roemeens, en ik sta er dan beetje dom bij te kijken waar dit nu weer over gaat. Ze kunnen het overal over hebben dus ik lach daar waar nodig maar dom mee. Diegene die mij kennen weten dat ik dat redelijke professioneel kan. Afgestudeerd zeg maar.

We gaan verder.

Nadat ik in de haven klaar ben, voor zover als het mogelijk is, ga ik terug naar het Hotel, ik slaap in het Scala Hotel een redelijk hotel in Mamaia 3 met een redelijke kamer een douche een tweepersoonsbed een airco, die je nu zeker niet nodig hebt tis hier nu rond vries punt, een minibar en gratis Wifi. Ik ga me daar douchen en ga dan ergens wat eten. Meestal eet ik in Dolce Vita, een keurig restaurant en met een lekkere steak! Voor ongeveer 15 euro zit je knap vol.

Ook ben ik eens in de stad wezen eten bij een autoserve dat is een restaurant met niet veel bijzonders, smaakloos maar ja ik zat er, en voor 2.60 euro was ik klaar! Verder wil je niet graag in de stad zijn, en zeker niet in de avond of nacht. Te gevaarlijk.. (zeg ik het toch netjes)

Dat is hier wel vreemd, in de stad kom je van alles tegen qua auto's MB AMG's Audi (minimaal A6) Bentley, BMW enz enz. Het schijnt dat de mensen hier willen laten zien dat het ze goed gaat, dat er dan een dikke auto staat op een oprit, of langs de kant van de weg, van een vervallen woning dat maakt niet uit, hoofdzaak dikke auto...

En dat is ook waar, de meestal wel, aantrekkelijke dames naar kijken. Of je nu een goed en lief karakter hebt of er een beetje redelijk uit ziet, maakt geen donder uit als je maar een dikke auto hebt. Dus kom je hier met een Ferrari, als die de reis hier na toe al overleefd, en je hebt een waterhoofd, bochel of een tandeloze versnellingsbak het maakt niet uit het lekkerste poppie zit naast je..Ik rijd een Dacia Logan Station...diesel...

Het is waar, de dames, en waarschijnlijk niet allemaal, zijn zo arrogant dat ze je nog niet bedanken als je de deur openhoud wanneer je tegelijk binnen komt. Ze kijken je niet aan. Misschien moet ik een sleutelhanger kopen van Ferrari en die zwaar uit mijn broek laten hangen als je tenminste een glimlach wilt zien van deze dames. Maar of dat nu iets is wat ik echt wil??

Verder moet ik zeggen dat de mensen die je normaal tegenkomt in de winkels best vriendelijk zijn, ik heb zelf hier een zeer riskante onderneming gedaan, ik ben hier na de kapper geweest...

Probeer maar eens uit te leggen hoe je je haar wilt als je geen woord Roemeens kent. Ik kwam de slagerij, bedoel kapsalon, al is salon wel erg overdreven, binnen en nadat ik 10 minuten gestaan had kwam er een klant!! Vragen in Engels wat ik wou!! Alsof ze het zagen!!! Ik zeg knippen...HUH???

Nadat ik aan de beurt was gebaarde de vrouw, gekleed in een wit schort zoals een dokter in een ziekenhuis, wijzend naar mijn hoofd. Ik gokte dat ze bedoelde dat ze wou weten hoe ik het wou...

Ik liep naar de tondeuse, die hier zo groot zijn als melkpakken en met een kabel die je bij ons gebruikt voor krachtstroom en zei dat ik bovenop nr. 12 wou (kappers weten wat ik bedoel.) Aan de zijkant nr. 9 en dan beetje netjes afwerken.. over wassen heb ik het maar niet gehad. Ik ging zitten en kreeg een donkerkleurig schort voor achteraf begreep ik waarom. Als eerste deed ze een nieuw mes in het scheermes of moet ik zeggen kapmes, zo grooooooot!!

Ik moet je zeggen dit was voor het eerst sinds mijn kleutertijd dat ik de kapper niet zo prettig vond, Yvonne, Ursula en Eline ik miste jullie echt!!!

De robuuste kapster begon met het werk. Moet zeggen dat het achteraf wel meeviel, tot dat ze met het scheermes de kleine haartjes wil verwijderen, ken je dat?? Nou dat ging bijnaaaa goed. Na een klein kuchje van haar haar kant, werd er gegrepen naar een soort liksteen die koeien gebruiken en daarmee werd er deftig in mijn nek gestreken!! Crèmepje er op, partij talkpoeder en de spiegel die vluchtig langs mijn hoofd werd gehouden met de woorden 'ok, ok' voor dat ik wat kon zeggen was de spiegel weg, het schort met een rotgang onder de toonbank, en of ik even 15 lei wou betalen. Voor ik het wist stond ik buiten!!!

Ik streek eens door mijn haar en in mijn nek en toen zag ik het pas, een streepje bloed!!!! Whaaaaahhhhaaa.. Maar goed, nu is alles ok en het haar staat er aardig bij. Ook weer gehad.

Op zondags ga ik meestal na een Shoppingmall. Die zijn immens hier en je kunt er alles krijgen... als je geld hebt tenminste. Er zit daar een mooi tentje waar je lekker kunt zitten koffie drinken en een broodje kan eten. Dit op Advies van Jarno Egberts die hier al een paar keer geweest is dus mij de zaakjes wel kan vertellen.

Nadat ik de koffie op heb ben ik een beetje gaan lopen door die mall, en echt alles te krijgen ook de duurdere merken..

Een van de zondagen stond er een Panfluit speler uit Ecuador, aardige gozer en een strakke tante bij zich met heeeeeele mooie ogen.. En de muziek was ok, maar die kennen we allemaal wel...

Ik laat me natuurlijk weer 3 cd's aansmeren door die tante omdat ik zo nodig moest vragen of ik deze muziek vrij mocht gebruiken in mijn eigen liedjes... nou ja dat mocht wel.

Dus ik met 3 cd's (te koop voor weinig) verder door de mall. En ook hier kom je de verschillen weer tegen, de armen die zich staan te vergapen aan de rijken die met tassen vol speelgoed en kleding en weet ik al niet wat huiswaarts trekken om zich voor te bereiden op de kerst.

Het land hoort bij Europa, maar als we hier ons geld naar toe doen, is volgens mij zwaar zinloos. Er moet hier zoveel gebeuren dat het bijna niet te betalen is. En de mensen zijn hier nog corrupt. Als de politie je aanhoud moet je zorgen dat je met hem achter de politiewagen komt je geeft hem een paar lei de hand en je hebt er een vriend bij.. waarom achter de politie wagen...?? Omdat er een camera staat op het dashboard.

Begin een sterk verhaal tegen een taxichauffeur en hij doet de meter uit en crosst je rond waarheen je wilt...

Op de bouw staan mensen die de torens schoonmaken. Als je hen vraagt om een keer de vooruit schoon te maken, moet je betalen, geef ze iets meer en ze poetsen je de wagen van binnen en buiten...

Wat ik wil zeggen, er moet hier nog heel veel gebeuren voordat dit land op het niveau ligt wat wij gewend zijn, maar of ze dat ooit redden??

Terwijl ik dit zo schrijf, kijk ik naar buiten over een stukje van de zwarte zee, aan de overkant van de straat zit een outletstore met kleding, ik denk dat ik daar straks maar eens ga shoppen voor de kerst die ik toch hoop te vieren met mijn familie, in een gezellige kleurrijke omgeving met een warmte gevoel....

Familie vrienden en kennissen ik wens jullie alvast prettige kerstdagen en een heel goed gezond 2012!

Met vriendelijke groeten,

Johnny Bolk

Laatste dag en Vertrek

Laatste Dag en vertrek!

Howdy,

Zo de laatste uren zijn begonnen. Vind het ergens wel jammer want het beviel me goed hier. Ik snap de reactie van mensen wel die zeggen dat je er een vakantie achteraan moet knopen. Misschien de volgende keer, en dan met camper mooi langs de kust richting Sidney reizen.

Aan de andere kant ben je natuurlijk ook blij om na huis te gaan, je eigen omgeving, je eigen dingen weer doen.

In ieder geval hier is het op, langzaam vertrekken er weer mensen naar huis, of maken zich op voor de vakantie met vriend(in) familie... in Australië of Nieuw Zeeland. Zondag ben ik zelf nog naar het vliegveld geweest om iemand weg te brengen, Het vliegveld van Adelaide is niet al te groot en behoorlijk overzichtig. Een lange rij incheck balie's en vervolgens door de Customs. Achter de Customs de winkels en de gates om in te stappen... lekker makkelijk.

Nadat ik de beste man had weg gebracht ben ik nog maar beetje door de stad gelopen en beetje rond gekeken. Rene en Gijs waren ook al op weg terug dus ja het was anders gezellig in de stad.

De vrachtwagen hebben we Maandag retour gebracht, nadat we eerst de TK afgeleverd hebben bij een transportbedrijf. Vervolgens heb ik me af laten zetten in China Town, alwaar ik even over de markt ben geweest, en een paar leuke winkeltjes heb bekeken.

Daarna retour na het grote centrum, want er moesten nog Ugg's gekocht worden. Nou dat is ook wat hier, nu heb ik gemerkt dat er meerdere bedrijven zijn die Ugg's maken met het originele Schaapswol, en die de naam Officiële Ugg's mogen voeren. Dus bij rondvraag toch bij een winkel aangekomen die Ugg's verkoopt. Daar twee paar uitgezocht en dat weer op weg na mijn Hotel.. euh Hostel... een letter meer, maar des te minder luxe!!

In de Cave, want zo heet de kamer waar we met z'n 12en sliepen, mijn hele koffer op de kop gezet en vervolgens de tas weer ingepakt incl. mijn kangoeroe lederen hoed, en de Ugg's. Schone kleren eruit gelegd voor de terugreis en verder koffer dicht!!! S 'avonds nog met een klein groepje de stad in geweest om nog even wat te drinken alvorens ik weg ging.

Vandaag, Dinsdag 25 okt, om 6 uur opgestaan, gedoucht, schone kleren aan, koffer op straat gezet en gewacht op Haico, Gijs en Elke.. deze 3 toppers, hebben me vanmorgen na het vliegveld gebracht.

Aangekomen om vliegveld, ik geloof kwart over 7 afscheid genomen van hen, en afgesproken dat we elkaar absoluut nog keer weer zien. Ingecheckt $ 144,-- extra betaald voor 2 kilo overgewicht (voor de koffer) en daar stond ik met mijn handbagage in de vertrek hal!

Tja en nu.... Eerst maar even ontbijten en vervolgens met de mannen van RTL, die gingen ook vandaag terug, naar de vertrekhal gegaan om in te stappen om half 10 in vlucht MH 136 van Malaysia Airlines iov KLM van Adelaide naar Kuala Lumpur, een vlucht van 8 uur. Vervolgens ook nog eens 8 uur wachten in Kuala Lumpur voor we verder reizen naar Amsterdam.

Ik zit trouwens in vliegtuig naast een zeer nette dame uit Adelaide, ze gaat op vakantie naar Vietnam.

Op dit moment zijn we geland in Kuala Lumpur, ik heb even wat geld gewisseld om heb even wat gegeten, zo meteen even koffie drinken bij Starbucks en op dit moment dit verslag aan schrijven en mijn nieuwe single downloaden. Maarten heeft hem zover af dat ik hem kan horen incl. de backingvocals. Moet alleen even op zoek naar stroom want de Laptop en de telefoons begeven het straks. Maar ik heb nog paar uur de tijd dus dat zal wel lukken....

Ondertussen even gebeld met Reinoud van RTL even vragen waar ze zaten die moesten namelijk even door de douane heen en terug maar die komen er zo aan.

Tussen door maar even wat eten, beetje nasi,(als je toch in Azië bent). Moet zeggen zo valt het wel mee, de tijd gaat nogal snel. Straks nog maar koffie en sigaretje en dan kan je al langzaam richting de gate lopen. Het vliegveld is dus nieuw en gigantisch, incl treinen die je naar een andere terminal brengen. Een grote glazen koepel in de midden en vandaaruit verschillende gangen die je echt naar van alles en nog wat toe leiden, maar vooral naar de vliegtuigen.

Tis wel mooi hier te zitten, er komen echt honderden verschillende mensen uit alle landen voorbij gelopen sommige druk, andere minder druk. Telefoons rinkelen constant en ook de ipad, iphones, ipods en weet ik alles wat nog meer komt hier uit de tas. Ook de winkels beneden mogen volgens mij niet klagen er is genoeg aan loop en zo af en toe gaat er een volle tas de deur weer uit. Terwijl het hier buiten nu donker is, vertrekt er voor me een airbus A320 van Malaysian Air Lines naar bestemming onbekend?? De namen hier hier op de vertrek borden lijken een stuk interessanter als op Schiphol... Praag, Parijs, München klinkt toch een stuk dichterbij voor een chauffeur dan namen als Singapore, Sidney of Ho Chi Minh City.

Ik stop er voor nu mee, ga nog even rustig slenteren en straks vliegen. Als het goed is haalt mijn vader samen met mijn zus mij van het vliegveld. Hopelijk de verwarming hoog aan. Het schijnt namelijk koud te zijn in Nederland..

Tot morgen??

Groeten vanuit een prachtig land (propaganda film gezien) Malaysia..

Johnny.

dag 11 - 12 Adelaide

Dag 11-12 6^e racedag en Finish

Howdy,

Goedenavond allemaal! Als eerste excuus voor de late reactie, maar we waren aan de finish dus we zijn lekker lang doorgegaan gisteravond vandaar dat jullie nu het verslag krijgen. Ik heb lekker veel meegemaakt dus geniet ervan.

Ok de 11^e en achteraf gezien de laatste race dag! Aangezien we in de morgen nog niet geheel zeker waren dat we de finish gingen halen was de spanning in het camp behoorlijk te snijden. De rekenwonders deden hun uiterste best om te berekenen hoe snel we moesten rijden om de finish te halen. Dit had te maken met het feit dat de zon niet scheen en het er ook nog niet na uitzag. En aangezien we nog 300 km moesten was het dus kritiek. Ik heb in die tijd samen met Inge en Aylin een breakfast naar binnen gebeund! (is tie weer!) en ben een half uur voor de start van de connect gaan rijden richting de finish. Na 200 km heb ik maar even gewacht bij een roadhouse. Ja ik wist natuurlijk ook niet hoever ze zouden komen en aangezien er in het begin niet harder werd gereden dan 20 km/h dan ga je rekenen. Ik moest er natuurlijk wel bij blijven want ik rijd de tenten en slaapspullen oa.

Maar na 2 uur wachten klaarde de bewolking wat op en kwam de zon er door. Dat betekende dat de connect de snelheid wat kon op voeren naar 45 km/h. Ik ben daarop doorgereden naar de tijdsfinish, waar ik dus als eerste van het Solar team twente arriveerde en over de finish ging!! Yes!!! Bij de finish aangekomen was het dus afwachten of ze het gingen halen. Onder tussen belde Rene (vader van Siebe) me geregeld op met nieuws of als ik al iets wist. We kregen daar te horen dat het Belgische team in brand stond. Achteraf viel het gelukkig mee en konden ze hun weg vervolgen al was het met een tijdstraf voor het wisselen van de accu.

Het leuke was dat de vele ouders, vriendjes en vriendinnetjes van het team waren aangekomen bij de tijdsfinish als verrassing voor het team.

Na een uur of twee wachten, dus toen was het daar 16.00 uur race tijd kwam het bericht van Inge dat we de finish gingen halen. Gelukkig, daar hadden de mensen toch naar toe geleefd en het liefst op eigen (zonne) kracht!

De finish van de connect was een super gevoel, ook ik kreeg er kippevel van de emoties, ontlading blijdschap voelde je echt als je aan de kant stond. Ook het weer zien met familieleden, die sommige al 2 maand niet gezien hadden, was emotioneel...

Helga van Leur en ik, hadden aan Rene gevraagd om kleine flesjes champagne mee te nemen zodat we die konden gebruiken... Het was een echt feest, de champagne spoot rijkelijk rond en er werd gezongen gekust geschreeuwd de hele mikmak zoals het hoort!

Ook ik kreeg een fles champagne die ik samen met Helga heb leeg gedronken het was super....

Nadat we daar even hadden staan feesten moesten we na de parking in Adelaide waar de volgende dag de ceremoniële finish was midden in de stad bij de bekende fontein!

Aangekomen op het plein hebben we nog even staan na kletsen met andere teams en hebben we gevoetbald!! Ook ik deed mee en ik sloeg geen slecht figuur als zeg ik het zelf.

Onder weg trouwens na de parking belde de wereldomroep, die me de gehele week mits de verbinding goed was, hebben gevolgd en ook hen heb ik verteld van het gevoel dat we hadden toen we aankwamen in Adelaide. Ik moet zeggen ook voor mij voelde het als een overwinning 3000 km door de Dessert is echt wel pittig moet ik zeggen.

S'avonds zijn we naar de Hostel, een soort van kampeer boerderij voor Backpackers, gegaan en hebben we ons even gedoucht. Vervolgens met de hele Bubs, Team, RTL Truckie ouders vriendjes en vriendinnetjes, naar een Italiaans restaurant genaamd Amore! Ik zal hier maar verder niets op zeggen.

Ik heb daar maar een dikke steak besteld, daar was ik na 10 dagen brood met pindakaas, pasta en weet ik al niet wat, echt aan toe. Ik werd vergezeld door Joanne, een jonge dame uit Harderwijk, die ik trof in Bali. We hebben daar leuk zitten kletsen en ik vroeg haar dat als ze het leuk zou vinden en in de buurt was naar Adelaide te komen. 4 dagen voor de finish stuurde ze mij een sms en zei me dat ze daar zou zijn en zou blijven tot de 24 ste. Zij was dus die op mij stond te wachten in Adelaide..

Na het eten zijn we nog met een clubje naar een Bar geweest om door te vieren. Alwaar bij de meesten langzaam maar zeker de lampen uitgingen

En dat na de Hostel, gezellig met 15 man op een kamer omdat de meeste niet meer wisten waar hun kamer was. Maar was wel gezellig echt waar...

Vanmorgen, opgestaan en na een kop thee, of oplos koffie vertrokken na de parking alwaar we zouden vertrekken naar Victoria Square waar de 'Finish was'. Alinda heeft het laatste stuk gereden en wij, team enz, met de bus erachteraan... Aangekomen werd er gejuicht, interviews gegeven en natuurlijk de Famous Duik in de fontein. Ook ik moest eraan geloven en we stonden te hossen en te zingen in het water, rijkelijk grolsch bier aan de lip!!! Wat ik nog wel even wil zeggen en waar ik trots op ben is dat het hele team mijn liedje Convoi Exceptionneel kent alvorens ik hier was. Het werd dan ook massaal ingezet in de fontein en mijn eerste wereldhit was een feit. Iedereen song convoi exceptioneel geweldig!!! Dat was mijn emotionele moment!! Mijn liedje!!

Nadat we daar uitgefeest waren hebben we nog gewacht op andere team, ik ben ondertussen nog maar even met een andere Almeloer op de foto gegaan, namelijk Wubbo Ockels! Gesproken met andere team mensen en familieleden.

Vervolgens na de wagen gelopen om me even om te kleden, ook al is het hier nu weer lekker warm, die natte kleren ben je een keer zat!.

Nadat de rust op Victoria Square voor de Nederlanders een beetje wedergekeerd was werd besloten of de stickers van de wagens af te halen, de TK klaar te maken voor transport en de backpacks uit te laden en naar de hostel te brengen. Aangezien de meeste nog lekker op vakantie gaan. Na een middag druk in de zon te zijn geweest zijn de zaken voor 80% in, op en weg geruimd. Vandaar liepen we naar de hostel waar de meesten even een tukje(powernap) deden en sommige zich even douchte om zich op te maken voor het eten en natuurlijk het bier!

Zelf ben ik met Rene en Gijs wezen eten. We zijn in het centrum bij een Israëlisch specialiteiten restaurant wezen eten, of terwijl de plaatselijke kebabboer!! Ik had ook niet zo'n honger dus dat kwam wel mooi uit. Nu moet ik even vermelden voor de mensen die mij iets minder kennen, ik ben natuurlijk 17 kilo afgevallen voor ik na Australië ben gegaan en ik wil er graag nog 10 bij af. Dus dat betekend dat Jocye voor de komende tijd weer mijn steun en toeverlaat word.. Maar ik tot die tijd nog maar even geniet van wat ik nu nog mag en kan eten...

We liepen hier lekker door het centrum en het is ongelofelijk wat je hier allemaal ziet. En hoeveel verschillende mensen er hier zijn. Dit is echt een massaal centrum voor Backpackers. Nu heeft Adelaide volgens de statistieken ook meer dan 1,2 miljoen inwoners ik denk die 2 achter de komma zijn de backpackers hehe. Het is hier ook allemaal op hen ingesteld. Uitzendbureaus voor BPers, op bijna elke hoek van de straat een Hostel. Veel cafe's restaurants, internet cafe's outback stores en weet ik af wat niet meer. Op dit moment zit ik in de hostel naast een juffrouw uit Berlijn, ze is hier momenteel 3 weken en blijft nog 3 weken. Het is een mini formaat vrouwtje dat hier alleen in de Bush rondwandelt. Ik vind het maar wat. Misschien toch iets te laat deze dingen ontdekt????

Toen ik langs een paar Chinese massagesalon's liep, bedacht ik me ineens dat ik ongelofelijke spierpijn heb in bijna alle spieren die ik heb door de lange reis!! Dus ik denk dat ik dat vandaag maar eens even ga doen. Volgens de 'wilt u me Menu lijst' had ik keus uit verschillende opties, van hotstone, tot acupunctuur dus ik zal eens kijken wat het beste bij me past maar daarover later meer.

De race is nu voorbij, vanavond nog wel de prijs uitreiking, maar de ervaringen voor mij zullen nog wel even doorgaan. Ik ben hier nog tot dinsdag de 25^ste en dan vlieg ik weer terug naar Amsterdam. Maar ik denk ik sommige van de groep vast nog wel zal zien of horen. Zeker Gijs Versteeg, top kerel en uitstekend fotograaf. Ik hou de blog nog zeker wel bij al zal het bij thuiskomst niet meer elke dag zijn, maar als er nog nieuws zou zijn over het STT dan komt het zeker.

Ik wil ook een groot fotoboek gaan maken met de verhalen en foto's van deze reis, dus daarover komt zeker ook nog nieuws.

De laatste dagen zijn voor mezelf, ik breng nog wel de truck weg maar dan kan ik nog even door de stad struinen en kijken of ik die Uggs kan vinden voor CenC. Dan de koffer eens op orde brengen en kijken of alles erin past.

Zo tot zover,

Aangezien jullie nu al slapen en ik weer wakker ben zal ik niet afsluiten met de gebruikelijk zin maar jullie een zeer goedemorgen wensen, en leesplezier bij een lekker kop koffie op een lekkere koude kille zondagmorgen in Nederland en een lekkere warme Zondag morgen die het nu is in Adelaide!!

Groeten vanuit Skippy land (nu helemaal down under)

Johnny.

PS: Iedereen bedankt tot nu toe voor de leuke, eerlijk en spontane reacties......

Dag 10 5e racedag

Dag 10 5^e racedag

Howdy,

Tjonge jonge wat een vreemde dag vandaag. Ik ben vandaag maar als eens al eerste vertrokken, zodat ik ook eens op kop lig! Ik ben een half uur eerder vertrokken als de connect. Ik ben gewoon lekker doorgereden naar de eerste control punt voor vandaag ik ben daar een dik uur eerder aangekomen dan de Connect. Die tijd heb ik maar even gebruikt om eens een keer anders te ontbijten. Eieren met spek! Heb daar de wagen maar afgetankt en gewacht tot de connect arriveerde. Toen deze daar was ben ik alvast weer gaan rijden richting Port Augusta daar is de laatste control punt van de race. De volgende control is tevens de tijdsfinish. Vandaar rijden we dan door naar de stad waar de finish is, en daar zullen we dan in de fontein duiken.

Vandaag dus weer de hele dag gereden en weer die eindeloze baan. Maar moet wel zeggen hoe dichter je bij Adelaide in de buurt komt des te bewoonder word de omgeving. We hebben weer contact met de telefoon en de beschaving begint weer.

Toen we in Port Augusta, 300 km voor adelaide, aankwamen was het half 5 dus op de control staan blijven voor half uur en tja dan is de race om 5 uur ten einde. Dus stonden we op de truckstop!! Prachtig een dag vertrouwd staan. Maar het waaide zo hard dat we daar de tenten niet konden opzetten. Dus gingen we op zoek naar een motel. Daar kregen we 4 kamers dus 27 mensen liggen nu verspreid over deze kamers. Ik lig op de technische afdeling. Nu schijnt het een traditie te zijn dat de mensen zich niet wassen voor ze in Adelaide zijn om daar in de fontein te kunnen duiken. Dus je raad wel wat voor lucht hier hangt. Ik daarin tegen heb me maar even gedoucht en even een spijkerbroek aan getrokken, want het begint hier nu best koud te worden.

Wat ik trouwens even niet moet vergeten te melden is dat mij vanmiddag een vulling is los gerammeld. Oorzaak truck en wegen denk ik. Maar ook die toffee kan er iets mee toe doen hebben gehad.

Probleem dus, ik op google maps een tandarts zoeken, bellen en binnen een half uur was ik aan de beurt. Daar lag ik in een prachtige roze behandel stoel!! Tevens vroeg de tandarts mij even een zonnebril op te zetten!!!! Moet hier echt niet gekker worden. Maar moet zeggen hij heeft het aardig gefikst ziet er weer strak uit!

Op dit moment zit ik dus in de kamer dit bericht te typen en dat terwijl de gasten hier een film zitten te kijken 'Machete' een partij lawaai, dus schrijven word ook niet echt wat.

Nu is dat al geen probleem want de spanning is hier hoog zo voor de laatste dag dus we gaan zo slapen.

Als we er zijn vertel ik meer over de laatste dag van de race!!

Word vervolgt!

Dus voor straks oogjes dicht en snaveltjes toe, slaap lekker!!

Groeten vanuit Skippy land

Johnny.

Dag 9 vierde racedag

Dag 9 4e racedag

Howdy,

Vandaag was echt een zware dag! Ik had aangeboden om met de truck even terug te rijden naar Alice Springs om nog een paar belangrijke boodschappen te doen. Dus ik om half 8 met Haico, ja die uit racedag 1 op weg naar Alice. De weg er naar toe was toch nog een dikke 60 km dus we hadden nog wel even werk voor we er waren. Daar aangekomen hebben we gehaald wat we nodig hadden en met een broodje in de hand weer op weg naar het convooooooi. Toen we bij het overnachtingspunt langs reden bleek dat we een achterstand hadden van 2,5 uur dus gasgeven! (iets wat ik in mijn overige vrije tijd ook nog eens doen... of niet Jan Cramer? )

Ok eigenlijk bleef het gelijk de weg bleef triest lang en zeer eenzaam. Wat trouwens wel mooi is voor de gemiddelde snelheid! Je zet de autopilot aan op 95 en een uur later is er 95 km achter de rug. In de ochtend kun je deze snelheden wel rijden aangezien hier de temperatuur s'nachts lager is dan in Darwin. Zeg maar rustig koud een graad of 18/19. Winterse temperaturen dus. Maar overdag stijgt de temperatuur weer rustig tot een graad of 36 dus dan de snelheid weer lager, ik had namelijk al eens problemen met banden!

Na een paar uur rijden kwamen we aan bij het controle punt, daar even vlug een foto gemaakt van de tijden en weer door. Ik wou namelijk rijden tot mijn tankstop en dan vlug verder om beetje tijd goed te maken.

Onderweg weer allemaal bekenden tegen gekomen, tenminste ik dacht dat ze me kenden want ze zwaaien allemaal naar me zelfs de politie! Maar goed wat wel leuk is te vertellen dat je dus echt het landschap ziet veranderen onderweg, het grijze lint dat er dwars door heen loopt lijkt op een rivier die je uitnodigend roept als je een km of wat naar de horizon kijkt. De rode rotsen die her en der midden in het landschap opdoemen zijn gewoon zeer imposant om te zien. Na verloop van tijd word het groen minder en neemt het rood de boventoon. Onderweg natuurlijk weer skippy's die ons al verlaten hadden, maar ook veel koeien. Deze wilde koeien lopen dus gewoon los rond maar steken ook rustig over wanneer ze zin hebben. Dus helaas je ziet her en der een paar lederen jasje aan de kant liggen!, Tevens hebben we dromedarissen gezien...Huh?? Jazeker dromedarissen ik weet het echt 100% zeker want ze hadden maar 1 bult!

Nadat we een km of 600 hadden gereden zijn we voor de 2e keer gestopt. Daar heb ik me even gedoucht want het was gewoon echt nodig, en we hebben een klein geitje (zal EJ wel zeggen) gegeten. Vervolgens weer op pad om bij de Connect te komen die op dat moment nog 2 uur voor ons lag. We waren ondertussen de grens gepasseerd tussen: NorthernTerritory en South Australia wat overigens ook betekend dat de klok hier een uur vooruit moet. Alleen dit geld niet voor de race, die blijft in de Darwin tijd. Tis wel handig dat we het in Adelaide wel doen, want stel je voor dat ik door dat uur het vliegtuig mis... wat dan???

Ok toen we het laatste control punt van vandaag naderden , namelijk CooberPedyeen opaalmijndorp, zag ik allemaal rare molshopen, laat ik het zo maar even zeggen.
Bij navraag aan Haico, die al mee geweest is in 2009, waren dit dus de opaal mijnen. Stel je voor een helemaal rood landschap met allemaal witte moolshopen, maar dan groter. Er word ook voor gewaarschuwd dat je er niet in de buurt mag komen omdat je in zo'n gat zou kunnen vallen.

Het is een zeer imposant gezicht al die komische witte hoopjes. Bij het woord mijndorp begon mijn fantasie te spreken en ik dacht alweer aan het wilde westen, ik zag al die cowboy's daar al lopen met hun schepjes en zeefjes, maar dat is niet geheel hetzelfde.

Wat ik trouwens ook nog zag vlak voor het dorp was een trein. Ik hoor jullie denken nou ja mooi voor je maar het mooie komt nog de totale lengte van deze trein was zeker 2 km!!! Pardon idd, 2 km ik leg uit. Op de trein stonden 140 40Ft containers dus 1.680 mtr. 40 van deze wagons hadden ook nog een 20ft container erbij op dus 240 mtr erbij, dan zat er tussen elke wagon ongeveer een meter ruimte dus 140 mtr erbij en als laatste 3 locs ik denk ongeveer 12 mtr per stuk dus 36 mtr. Kom ik op totaal van 2.096 mtr. Nu zit ik niet zeuren over paar meter meer of minder. Maar zonder gein, dit was geen roadtrain maar een railtrain en wat voor een. Geweldig en pal naast ons!

In het dorp zelf was het laatste controle punt en daar was de connect 15 min voor sluiting vertrokken dus dat kwam goed. Ik kwam daar aan om half zeven en moest absoluut tanken want de 200 liter tank van mijn truckie, zo noemt Harm me. Harm is een aardige playboy die een beetje te trendy is, maar verder goede kerel. Ik dacht dat hij Homo was gezien zijn roze dekbed en overtrek maar dit was niet het geval en de toon was gezet. Hij is ook van de vorige groep maar zet zich absoluut voor 100 % in en helpt de huidige groep jongens en meiden absoluut met raad en daad.

Ok de tank vol en natuurlijk telefoon. Waar we waren, jullie weten het natuurlijk wel, ik heb het eten in de TK en de slaapspullen en de groep had al eens zonder gezeten dus... maar ik was er met 10 minuten dus geen probleem.

Oh ja, ik heb vandaag Wim en Corinne ook weer gevonden, ik was ze namelijk gisteren kwijt. Nu wist ik dat ze even alleen wilde zijn maar dat die gein zo lang moest duren had zelfs ik niet verwacht. Wat blijkt de motor van de Camper transit was behoorlijk naar de kl.... Kapot gegaan. Ze zijn midden in de bush gestrand. Een gênant detail, de foon van Willempie (ik mag willempie zeggen) lag bij mij in de truck aan de lader! Dus ze konden ook geen nummers opzoeken om te zeggen dat ze kapot stonden. (ze hadden toch geen bereik)

In Alice Springs, waar ze naartoe zijn gesleept, hebben ze een nieuwe camper gekregen en daarmee hun weg vervolgd. Ik stond even een sanitaire stop te maken bij een enorme kei. Toen we daar verder reden doemde de Apollo Camper van mabje en kwak, dat leg ik nog wel eens uit, in mijn spiegel op. Gelukkig ik was zo blij dat ze er waren, want op dit moment als ik dit typ zit ik bij hun even lekker in de apollo bij de airco wat kouds te drinken.

Aangekomen op het camp werd de TK leeg gehaald en de tenten opgezet. Eten gekookt en weer overleg van het team. Ik heb ook niet veel zin meer gezien de dag die ik nu achter de rug heb.

Ik typ mijn bericht nog even af en zet hem op de site, en dan slapen morgen zullen we de finish wel niet halen op 120 km na ongeveer. We staan momenteel wel op de 4e plek dus de fontein in Adelaide moet nog even wachten!

Word vervolgt!

Dus voor straks oogjes dicht en snaveltjes toe, slaap lekker!!

Groeten vanuit Skippy land

Johnny

PS: Zus bedankt dat je de foto's erop gezet hebt.!

Dag 8 derde racedag

Dag 8 3e racedag

Howdy,

Zo dag 3 zit er ook op. En we zijn in Alice Springs op 1500 km, bekend van de Flying Doctors. We hebben ons kamp opgeslaan net achter Alice Springs midden in de Outback. Kan het nog primitiever? De Connect staan momenteel 5e dus we moeten nog beetje inhalen waar mogelijk.

Het was een zware dag, we hebben vandaag ongeveer 700 km gereden maar we zijn op de helft. Behalve dat de dag uit rijden bestond wil ik jullie vandaag een paar andere zaken vertellen die ik normaal of vergeet of niet direct in het verhaal passen.

Even kort de dag, we zijn om 9.15 uur gaan rijden, ik was om 8.00 uur bij de bandenboer voor 2 nieuwe voorbanden, die het verhuurd bedrijf nog niet wil betalen maar daar ga ik het zeker nog met hen overhebben. Banden tot op staaldraad kapot rijden in 900 km is teveel van het goede.

Maar goed we hebben tot de eerste controlepost, Ti Tree, 400 km gereden daar de verplichte controle gedaan en ik ondertussen wagen getankt, even wat gegeten en vervolgens verder naar Alice Springs. Onder weg langs de branden gekomen maar dat komt zo. In Alice Springs waren we om 16.00 uur ongeveer daar weer de verplichte stop van een half uur en vervolgens de officiële rijtijd volgereden tot 17.00 uur. En nu staan we dus hier in de Bush. De spullen worden uit de TK gepakt (TK Transportkist) en er zal zo dadelijk weer worden gekookt, ik was trouwens zelf van plan om op tijd na bed te gaan ben echt vermoeid. Het lange troosteloze rijden op de eentonige uitgestrekte baan gaat je niet in de koude kleren zitten.

Om dan daar maar verder te gaan, het grijze lint dat echt honderden km rechtdoor loopt is echt prachtig om te zien, nou ja de omgeving dan. Je ziet echt afwisselend het rode zand, met verbrande stukken grond, waar weer nieuw groen leven tussen begint te groeien. Tevens zie je mooie rotsen, beetje lijkend op de tafelberg in Zuid-Afrika. (die ken ik trouwens alleen van plaatje daar was ik nog… niet! De rotsen zijn rood en er liggen keien. Hoe die keien daar gekomen zijn? nog geen idee want ze zijn enorm groot. Verder zie je tussen alle bomen Termieten. Ik moet zeggen dat zijn bouwvakkers. Die “gebouwen” zijn ongeveer een dikke meter hoog en gezien het formaat van het beestje een aardige klus dus. Maar het geeft prachtige mooie sculpturen. De vlaktes die je hier ziet zijn zo enorm groot dat kun je je niet voorstellen als je hier niet bent geweest. De zon komt s ’morgens om 6 uur op en het is dan ook zo licht, s ’avonds tegen half 7 word het donker en dat gaat snel, binnen een half uur zwart. Heel apart.

Tevens zijn we vandaag langs de branden gekomen. Men laat het hier gewoon branden tot er weer een straat komt. Daar stopt de brand namelijk vanzelf wel. De branden die er nu waren waar zeer hevig. Ik reed er met mijn truck langs met raam stukje open en de warmte, die toch al erg is van de temperatuur, was enorm! We hebben daar beetje last van gehad, ivm met de rook wolken die de zon bedekken, en das niet handig voor een Zonneauto.

Trouwens gister had ik ook nog interview met de wereld omroep, dat willen ze elke dag doen mits de verbinding er is anders proberen ze het een dag later, dus elke dag van 10 tot 12 op de wereldomroep bij het programma onderweg. Op de AM 675.

Tevens heb ik Cathy vandaag een partij foto’s gestuurd en als goed is probeert zij die er vanavond op te zetten, zoals ik al zei is het hier met de verbinding moeilijk dus dan maar even op deze manier proberen. Er staat waarschijnlijk geen tekst bij maar het zijn foto’s van onderweg, de branden, de Connect, ons kamp de truck het interieur van een roadhouse, en nog een paar zodat je weer een beetje een indruk hebt hoe het hier is en hoe het eruit ziet, maar met die foto’s incl. volledige uitleg daar bedenk ik nog wat op.

De mensen hier zo echt aardig, ze komen in ieder geval heel geïnteresseerd over. Ze maken graag een praatje met je over hoe en wat in Nederland en Australië. Ik kan me wel voorstellen dat je hier naar toe wilt immigreren maar dan moet je geen drukte gewend zijn.
Alle mensen die je onderweg tegenkomt, chauffeurs enz. steken allemaal de hand op, waarschijnlijk omdat ze blij zijn dat ze weer eens iemand tegen komen!

Al met al is het tot nu toe voor mij een bijzondere ervaring die ik zeker niet had willen missen en gaarne nog eens weer zou doen, misschien in sponsorcontract op laten nemen dat Bolk de chauffeur erbij doet Het scheelt wel een berg ellende omdat je nu weet wat je te verwachten staat en daar kan je dan voor de reis op inspelen ivm huur truck, extra reserve banden enz enz. Ervaring he!!

Vandaag moeten jullie het hiermee doen… ik ga zo wat eten en slapen, geloof me ik ben echt moe. En ook al is het vandaag T.O.T day hier, (Tits on Tuesday) en dit is niet verzonnen!! Maar deze jongen gaat slapen.

Morgen zal waarschijnlijk een lange dag worden en als we het in een week willen halen moet er nu 750 km per dag gereden worden, iets wat niet geheel haalbaar is denk ik. Maar we zien morgen vroeg wel wat de planning is en dat horen jullie morgenavond dan wel weer mits er verbinding is natuurlijk.

Dus voor straks oogjes dicht en snaveltjes toe, slaap lekker!!


Groeten vanuit Skippy land

Johnny

PS: Duifje, ik heb veel aan de stekker hier, gezien ze een Australisch verlengsnoer hebben, dus alles bij mij vol!! Thanks!

Dag 7 Tennant Creek

Dag 7 2^e racedag

Howdy,

Ga er maar voor zitten, we hebben genoeg te vertellen.. waar beginnen we, oh ja toen ik gisteravond het bericht verstuurd heb kregen we door dat de 21 Connect stond op plaats 7 . Maar dat hadden jullie waarschijnlijk al gehoord of gelezen!

Vanmorgen om half 6 gingen er 3 wekkers, Haico, Merijn en de mijne, weet u nog wel lagen met z'n drieën in een motel of had ik dat nu niet gemeld? Het begon weer licht te worden en we zijn om 6 uur gaan rijden richting de 21Connect. Moet ook even melden dat ik het vanochtend koud had, maar ja de temperatuur was ook maar 20 graden dus brrr. Even wennen.de Connect , want daar waren we , die stond bij 2^e Control point in Dunmarra op 633 km. Toen wij daar tegen kwart over 8 aankwamen stond de Connect op punt van vertrekken. Dus we hadden het gehaald. Nadat we daar even van de faciliteiten gebruik hebben gemaakt zijn we verder gereden naar Control point Tennant Creek waar de volgende verplichte stop zou zijn.

Wat nog wel leuk is om te zeggen dat vanmorgen in alle vroegte er erg veel skippy's langs de kant zaten, een mooi gezicht maar als ik ze wou fotograferen dan waren ze weg, dus dat moet ik nog anders zien te ritselen.

We hadden trouwens wel overlegd dat ik niet meer alleen zou rijden, of in ieder geval een satelliet telefoon mee zou hebben ivm. evt pech. Dus ging de vader van Jens Hegeman, Wim en zijn vriendin Corinne die hier als support zijn mee met hun camper. En moet zeggen een gezellig stel we hebben echt veel lol gehad.

Trouwens Jens is jarig dus jullie kunnen hem twitteren voor zijn verjaardag! @jenshegeman is wel leuk.

Verder moet ik zeggen dat het rijden vandaag echt wel iets aparts is, behalve de roadtrains en een enkele jeep kom je hier niets tegen je rijd soms 100 km rechtuit en ziet niets als zand, bomen dode dieren en roadtrains. Ik heb ook daar een paar foto's van en die komen echt zo snel mogelijk. Ook kwam ik nog een Convooooooi Exceptioneel tegen een mtr. of 5 breed wel stoer...

Wat je hier wel moet doen is zeker niet langer dan een uur of 2 rijden want je valt hier echt in slaap. Dus af en toe even stoppen en even de benen strekken om vervolgens weer met 90 / 95 door te toeren richting de Connect. De roadtrains rijden hier gemiddeld tussen de 100 en 120 km/p.uur dus daar wil je echt wel voor aan de kant gaan.

Heb nog even met een chauffeur gesproken en hem met trots verteld dat ik wel eens reed met 40 mtr. Lang 4.30 breed en totaal 120 ton!! Ik was zo trots... hij was alleen niet echt onder de indruk, je kunt hier, afhankelijk van de zetting (dus aantal assen en trailers) gaan tot 500 ton voor dat er een vergunning komt!! Mmmm daar komen wij aan met onze windmolen buisjes!! Niet indrukwekkend genoeg.. jaaa toen ik hem zei dat die lengte 1 stuk was toen vond hij het wel wat... maar goed, aangekomen in Tennant Creek heb ik de truck maar even vol gebeund (is ie weer) en zijn we naar de control stop gereden, waar tot mijn verbazing de Connect nog stond?? Huh, zo vlug had ik toch niet gereden?? Maar onze Inge (ik mag onze zeggen) bracht me op de hoogte van de bosbranden waar jullie inmiddels van gehoord hebben. Dus klaar voor vandaag. Hoe dat verder gaat weten we morgen pas dus ja jullie moeten even wachten nog, of als iemand vanavond om 23.00 uur nog wakker is dan bel of sms of twitter of whats app maar dan kan ik meer vertellen.

Ok de groep was zeer blij dat ik terug was ze stormde ook onmiddellijk op me af toen ik de deur van de wagen opende, ik was natuurlijk beetje ontroerd van het feit dat ze me zo goed opgenomen hadden, en ze schreeuwden het uit.. Johnny!!! Super dat je er bent......................heb ik eindelijk mijn koffer en slaapzak!!!!! Dus die kwam ook over... Nee gekheid, ze vonden het mooi en ik moest even vertellen wat er nu gebeurd was en hoe we het opgelost hadden. Terwijl de transport kist werd leeg gepakt om de tenten voor de nacht op te zetten en er werd gekookt voor de groep inspecteerde ik de wagen even. Aangekomen bij de voorbanden constateerde ik dat het staaldraad er al door was... Niet goed!! Weer bellen met de hulp lijn. Na een half uur begreep deze man het probleem en kwam er iemand naar me toe die het zou bekijken en overleggen. Na een half uur kwam Agnes Schwarzenegger zich melden, u zegt Agnes?? Ja Agnes kop groter dan mij 2 x zo breed, kuiten zoals ik twee heb maar ze lachte heel lief en vriendelijk en das al heel wat waard.

Even laten kijken en probleem is klaar. Morgen 2 nieuwe voorbanden erop en 1 van de voorbanden als reserve mee op de truck. Als het zo doorgaat is de truck volledig gereviseerd als ik in Adelaide aankom. Ben nu bezig met een 600 pk Caterpillar motor, weet niet of ze erin trappen...

Toen ik aankwam hebben ze me wel even gefilmd , er zijn namelijk mensen, namelijk: Myrel de verslaggeefster, Mark en Timon als camera en edit, van Saxion hogeschool die een reportage maken voor op de website van http://www.solarteamtwente.nl/ tevens staan ze ook op de solarteam app waar deze filmpjes ook op staan.

Momenteel ben ik terwijl ik dit aan typen ben mijn bed aan opmaken in de truck en ik moet zeggen dat gaat niet makkelijk, vraag me nog steeds af of een kontje van 30 cm in een bed van 29 cm past!!! Whaa nee het bed is eigenlijk geen bed maar iets voor de nood! Maar we proberen het.

Zo het is hier nu 21.15 en naast mij staat de tent waar de connect in staat er word nog even aan gewerkt om alles voor morgen optimaal te krijgen verder zitten de teamleden voor mij op de grond te overleggen over de strategie, en zit Wim Hegeman te zwaaien dat het 'cafe'open is, met een Arnhems accent roept ie me dat het bier koud staat, dat ik geen bier drink ga ik hem zo vertellen. Dus ja mocht ik weer wat vergeten zijn dan weten jullie het, facebook of twitter daar staat echt het allerlaatste interne nieuws van Camp Solar!

Rest mij nog wel even jullie te bedanken voor de super mooie reacties die jullie me sturen want deze verhalen zijn voornamelijk voor jullie bedoeld en een positieve feedback geeft mij de zin om dit zo te blijven doen! Wacht nu alleen nog op aanbod voor het schrijven van Columns!!! Whaaa

Verder heb ik het nog steeds onwijs naar mijn zin, ik stink van alle kanten heb er een zooi van in de tas, ben aan het backpacken, het is geweldig!!

Ik zet nu de Jerrycan op de auto trek mijn zwembroek aan en ga primitief douchen!

Zo word vervolgt, en voor straks oogjes dicht en snaveltjes toe!! Slaap lekker

Groeten vanuit Skippy land

Johnny

PS: SK aan elke donkere gang brand licht! Ook voor jou!

Dag 6 Darwin

Dag 6

Howdy,

Zo de eerste racedag.. Vanmorgen allemaal om 04.00 uur uit bed, sommige weten dat want die heb ik even gesproken toen ze bij op de proef zaten!! Anderen in bad en sommige thuis op de bank, maar voor de rest, pfff het was vroeg.
De club had de spanning er mooi in en toen de eerste groep weg was, heeft groep 2 incl. moi het appartement opgeruimd, de laatste zaken in de transportkist gepropt en ik zeg gepropt omdat er niets meer bij kan.

Tegen 7 uur zijn we naar sexyland gereden, even uitleggen?? Sexyland is dus een zaak waar je seksartikelen kunt kopen maar iemand had het bedacht als ons verzamelpunt.. gezellig alsof we de MCD niet hadden kunnen vinden.

Nadat we ons allemaal verzameld hadden ging om precies 8.30 uur de 21 connect van start en al spoedig kwamen ze ons voorbij waarna wij mee reden richting Adelaide! Nee niet vandaag maar in die richting.
Al stonden we even stil met pech na 5 km voor een reset.

Nadat alles weer klaar was ging het konvoooooi weer verder, aangezien ik achteraan reed moest ik redelijk tempo houden om het konvooi bij te houden. Daar zag ik maar mooi vanaf. Moet zeggen tot nu toe is het echt een mooie tocht, het landschap is echt prachtig en heeeeel groot. De rode woestijngrond duikt af en toe op tussen het kleine beetje groen dat je dan nog ziet, en hier en daar ligt er een dode skippy op de straat. De weg die voor een groot gedeelte(die ik tot nu toe heb gereden) uit eentweebaansweg bestaat is wel zo breed dat er gemakkelijk een breed transport over kan rijden. Af en toe word het een driebaansweg zodat je kunt inhalen maar verder een grauw zwart/grijs lint dat door Australië slingert de 1 Stuarthighway.

De bedoeling is dat we rijden tot Dunmarra 633 km vanaf Darwin, daar willen we de eerste overnachting maken, ik ben benieuwd, want bij het schrijven van dit eerste stuk en het is nu 13.00 uur onze tijd sta ik mooi stil in de woestijn met banden pech.
Even 2 dagen terug. Toen we de truck ophaalden omdat de besproken truck niet voldeed hebben we een ander meegekregen die daar klaar stond, en aangezien het allemaal een beetje snel ging hebben we er vluchtig omheen gekeken, hadden we het maar niet gedaan, van een band was het loopvlak wat beschadigd, iets wat niet direct een probleem hoeft te geven maar in dit geval wel. Vertel ik zo.

Terug na vandaag, na ongeveer 177 km rijden, ja hoor een daverende knal en idd die bewuste band volledig loopvlakweg. Mooi K... naja ik eruit, krikje onder de arm en dat strak onder de wagen, wat denk je? Reserve band ook lek... ergens is er iets fout gegaan maar ik laat even in midden waar wie en wat.

Maar ja, ik sta in demiddle of nowhereen geen radio en geen telefoonontvangst. Aangezien ze geen satelliet telefoon meer hadden moest ik maar zonder doen, nou ja daar word vanavond wel even over gekletst. Maar ja water en eten genoeg dus hou het wel even vol.. Ik heb in die tijd het Amerikaanse team aangehouden en gevraagd of ik met hun satelliet telefoon even naar mijn team mocht bellen om iemand retour te sturen met een auto en geld! De zeer nette dame en heer van middelbare leeftijd hielpen me tot er contact was gelegd. Nadat ze me vroegen of ik water en dergelijke genoeg had en na het uitwisselen van visite kaartjes met de boodschap ik kom wel keer voor de koffie gingen ze verder.. gelukkig is er 12 km verder een roadhousewaar ik straks naar toe kan om hulp te zoeken.Een roadhouse is een soort truckstop midden in het nergens, je kan er tanken, eten douchen en reparaties uitvoeren. Dus tot dat de hulptroepen zijn gearriveerd moet ik me even vermaken.

Op dit moment sta ik te skippyballen met een kangeroo die spontaan even meedeed. Hij is aan de winnende hand!
Na ongeveer ¾ uur kwam de reddingsbrigade, Haico (solar team 2009) en Merijn (Financieel verslaggever RTL Z) we zijn naar de roadhouse geredenen hebben daar contact gezocht met de serviceellende ik bedoel de service desk van Thrifty's ( het verhuur bedrijf) na ongeveer anderhalf uur lullen, en $ 10 minder krijgen we als het goed is 2 nieuwe/andere banden maar kan nog wel 2 uur duren voor dat hij er is, ze moeten van Darwin komen dus tot die tijd maar even vermaken. Dit is allemaal vastgelegd door Merijn.

We hebben maar even getankt en gegeten zodat we dat vanavond niet meer hoeven te doen en we zijn maar even in het zwembad gaan liggen bij Hayes Creek! Waar trouwens een hele vriendelijke backpackster genaamd Tes uit Nederland werkt.

In het zwembad heeft Merijn nog even gefilmd over hoe zwaar chauffeurs het hebben als ze moeten wachten op hulp, en idd het was afzien.

Toen we daar compleet opgedroogd waren zijn we terug gereden naar de Truck, de natte (van het zwemmen en zweten) onderbroeken, zwembroek zat in de koffer, aan de ruitenwissers gehangen en daar was de Banden boer! Hij heeft idd 2 nieuwe banden gewisseld en een van de oude als reserve meegegeven. Vervolgens konden we onze reis voortzetten. De 21 Connect had ondertussen al een voorsprong op ons van dik 4 uur, dus moesten we aardig doorgassen om bij te komen. Nu is het volgens het regelement zo dat de Solar wagens van 8.00 uur in de morgen tot 17.00 uur in de avond mogen rijden, dus konden we nu tijd inhalen. Merijn verteld nu net dat ik zelfs de NOS site gehaald heb! Maar dat terzijde.

Nu is het ook goed even te zeggen dat het hier om 19.00 uur pikkedonker is en het rijden gevaarlijk isivm met skippy's die op het warme asfalt gaan zitten.( geen grap) Het is dan ook verstandig achter een road train te rijden in het donker die drukt de skippy;s wel van de straat! (sorry) Ik heb trouwens wel zeker 10 levende skippy's gezien aaaah zo lief.. nou ja klaar.

Na overleg met het team hebben we besloten om tot 200 km voor het team te rijden ivm de risico's. In de TownshipMataranka, 433 km van Darwin, zijn we gestopt bij een motel en daar een kamer voor 3 geboekt. We vertrekken morgenvroeg om 6.00 uur zodat wel weer redelijk op tijd bij het konvooi zullen aansluiten. Ik moet zeggen na 4 uur slaap gister valt deze weg echt niet mee en ben ik blij dat ik nu zo kan slapen. Ik heb een paar leuke foto's maar omdat we hier via een satelliet verbinding werken is het goedkoper om de foto's even later te versturen als ik weer Wifi heb.
Ben al blij dat ze me willen helpen om dit erop te zetten.

Blijf vooral RTL volgen misschien komt Dundee nog voorbij!

Zo word vervolgt, en voor straks oogjes dicht en snaveltjes toe!! Slaap lekker

Groeten vanuit Skippy land

Johnny
PS: er staat iemand te wachten in Adelaide !! hahaha Maar dat vertel ik later wel!