Dag 11-12 6^e racedag en Finish

Howdy,

Goedenavond allemaal! Als eerste excuus voor de late reactie, maar we waren aan de finish dus we zijn lekker lang doorgegaan gisteravond vandaar dat jullie nu het verslag krijgen. Ik heb lekker veel meegemaakt dus geniet ervan.

Ok de 11^e en achteraf gezien de laatste race dag! Aangezien we in de morgen nog niet geheel zeker waren dat we de finish gingen halen was de spanning in het camp behoorlijk te snijden. De rekenwonders deden hun uiterste best om te berekenen hoe snel we moesten rijden om de finish te halen. Dit had te maken met het feit dat de zon niet scheen en het er ook nog niet na uitzag. En aangezien we nog 300 km moesten was het dus kritiek. Ik heb in die tijd samen met Inge en Aylin een breakfast naar binnen gebeund! (is tie weer!) en ben een half uur voor de start van de connect gaan rijden richting de finish. Na 200 km heb ik maar even gewacht bij een roadhouse. Ja ik wist natuurlijk ook niet hoever ze zouden komen en aangezien er in het begin niet harder werd gereden dan 20 km/h dan ga je rekenen. Ik moest er natuurlijk wel bij blijven want ik rijd de tenten en slaapspullen oa.

Maar na 2 uur wachten klaarde de bewolking wat op en kwam de zon er door. Dat betekende dat de connect de snelheid wat kon op voeren naar 45 km/h. Ik ben daarop doorgereden naar de tijdsfinish, waar ik dus als eerste van het Solar team twente arriveerde en over de finish ging!! Yes!!! Bij de finish aangekomen was het dus afwachten of ze het gingen halen. Onder tussen belde Rene (vader van Siebe) me geregeld op met nieuws of als ik al iets wist. We kregen daar te horen dat het Belgische team in brand stond. Achteraf viel het gelukkig mee en konden ze hun weg vervolgen al was het met een tijdstraf voor het wisselen van de accu.

Het leuke was dat de vele ouders, vriendjes en vriendinnetjes van het team waren aangekomen bij de tijdsfinish als verrassing voor het team.

Na een uur of twee wachten, dus toen was het daar 16.00 uur race tijd kwam het bericht van Inge dat we de finish gingen halen. Gelukkig, daar hadden de mensen toch naar toe geleefd en het liefst op eigen (zonne) kracht!

De finish van de connect was een super gevoel, ook ik kreeg er kippevel van de emoties, ontlading blijdschap voelde je echt als je aan de kant stond. Ook het weer zien met familieleden, die sommige al 2 maand niet gezien hadden, was emotioneel...

Helga van Leur en ik, hadden aan Rene gevraagd om kleine flesjes champagne mee te nemen zodat we die konden gebruiken... Het was een echt feest, de champagne spoot rijkelijk rond en er werd gezongen gekust geschreeuwd de hele mikmak zoals het hoort!

Ook ik kreeg een fles champagne die ik samen met Helga heb leeg gedronken het was super....

Nadat we daar even hadden staan feesten moesten we na de parking in Adelaide waar de volgende dag de ceremoniële finish was midden in de stad bij de bekende fontein!

Aangekomen op het plein hebben we nog even staan na kletsen met andere teams en hebben we gevoetbald!! Ook ik deed mee en ik sloeg geen slecht figuur als zeg ik het zelf.

Onder weg trouwens na de parking belde de wereldomroep, die me de gehele week mits de verbinding goed was, hebben gevolgd en ook hen heb ik verteld van het gevoel dat we hadden toen we aankwamen in Adelaide. Ik moet zeggen ook voor mij voelde het als een overwinning 3000 km door de Dessert is echt wel pittig moet ik zeggen.

S'avonds zijn we naar de Hostel, een soort van kampeer boerderij voor Backpackers, gegaan en hebben we ons even gedoucht. Vervolgens met de hele Bubs, Team, RTL Truckie ouders vriendjes en vriendinnetjes, naar een Italiaans restaurant genaamd Amore! Ik zal hier maar verder niets op zeggen.

Ik heb daar maar een dikke steak besteld, daar was ik na 10 dagen brood met pindakaas, pasta en weet ik al niet wat, echt aan toe. Ik werd vergezeld door Joanne, een jonge dame uit Harderwijk, die ik trof in Bali. We hebben daar leuk zitten kletsen en ik vroeg haar dat als ze het leuk zou vinden en in de buurt was naar Adelaide te komen. 4 dagen voor de finish stuurde ze mij een sms en zei me dat ze daar zou zijn en zou blijven tot de 24 ste. Zij was dus die op mij stond te wachten in Adelaide..

Na het eten zijn we nog met een clubje naar een Bar geweest om door te vieren. Alwaar bij de meesten langzaam maar zeker de lampen uitgingen

En dat na de Hostel, gezellig met 15 man op een kamer omdat de meeste niet meer wisten waar hun kamer was. Maar was wel gezellig echt waar...

Vanmorgen, opgestaan en na een kop thee, of oplos koffie vertrokken na de parking alwaar we zouden vertrekken naar Victoria Square waar de 'Finish was'. Alinda heeft het laatste stuk gereden en wij, team enz, met de bus erachteraan... Aangekomen werd er gejuicht, interviews gegeven en natuurlijk de Famous Duik in de fontein. Ook ik moest eraan geloven en we stonden te hossen en te zingen in het water, rijkelijk grolsch bier aan de lip!!! Wat ik nog wel even wil zeggen en waar ik trots op ben is dat het hele team mijn liedje Convoi Exceptionneel kent alvorens ik hier was. Het werd dan ook massaal ingezet in de fontein en mijn eerste wereldhit was een feit. Iedereen song convoi exceptioneel geweldig!!! Dat was mijn emotionele moment!! Mijn liedje!!

Nadat we daar uitgefeest waren hebben we nog gewacht op andere team, ik ben ondertussen nog maar even met een andere Almeloer op de foto gegaan, namelijk Wubbo Ockels! Gesproken met andere team mensen en familieleden.

Vervolgens na de wagen gelopen om me even om te kleden, ook al is het hier nu weer lekker warm, die natte kleren ben je een keer zat!.

Nadat de rust op Victoria Square voor de Nederlanders een beetje wedergekeerd was werd besloten of de stickers van de wagens af te halen, de TK klaar te maken voor transport en de backpacks uit te laden en naar de hostel te brengen. Aangezien de meeste nog lekker op vakantie gaan. Na een middag druk in de zon te zijn geweest zijn de zaken voor 80% in, op en weg geruimd. Vandaar liepen we naar de hostel waar de meesten even een tukje(powernap) deden en sommige zich even douchte om zich op te maken voor het eten en natuurlijk het bier!

Zelf ben ik met Rene en Gijs wezen eten. We zijn in het centrum bij een Israëlisch specialiteiten restaurant wezen eten, of terwijl de plaatselijke kebabboer!! Ik had ook niet zo'n honger dus dat kwam wel mooi uit. Nu moet ik even vermelden voor de mensen die mij iets minder kennen, ik ben natuurlijk 17 kilo afgevallen voor ik na Australië ben gegaan en ik wil er graag nog 10 bij af. Dus dat betekend dat Jocye voor de komende tijd weer mijn steun en toeverlaat word.. Maar ik tot die tijd nog maar even geniet van wat ik nu nog mag en kan eten...

We liepen hier lekker door het centrum en het is ongelofelijk wat je hier allemaal ziet. En hoeveel verschillende mensen er hier zijn. Dit is echt een massaal centrum voor Backpackers. Nu heeft Adelaide volgens de statistieken ook meer dan 1,2 miljoen inwoners ik denk die 2 achter de komma zijn de backpackers hehe. Het is hier ook allemaal op hen ingesteld. Uitzendbureaus voor BPers, op bijna elke hoek van de straat een Hostel. Veel cafe's restaurants, internet cafe's outback stores en weet ik af wat niet meer. Op dit moment zit ik in de hostel naast een juffrouw uit Berlijn, ze is hier momenteel 3 weken en blijft nog 3 weken. Het is een mini formaat vrouwtje dat hier alleen in de Bush rondwandelt. Ik vind het maar wat. Misschien toch iets te laat deze dingen ontdekt????

Toen ik langs een paar Chinese massagesalon's liep, bedacht ik me ineens dat ik ongelofelijke spierpijn heb in bijna alle spieren die ik heb door de lange reis!! Dus ik denk dat ik dat vandaag maar eens even ga doen. Volgens de 'wilt u me Menu lijst' had ik keus uit verschillende opties, van hotstone, tot acupunctuur dus ik zal eens kijken wat het beste bij me past maar daarover later meer.

De race is nu voorbij, vanavond nog wel de prijs uitreiking, maar de ervaringen voor mij zullen nog wel even doorgaan. Ik ben hier nog tot dinsdag de 25^ste en dan vlieg ik weer terug naar Amsterdam. Maar ik denk ik sommige van de groep vast nog wel zal zien of horen. Zeker Gijs Versteeg, top kerel en uitstekend fotograaf. Ik hou de blog nog zeker wel bij al zal het bij thuiskomst niet meer elke dag zijn, maar als er nog nieuws zou zijn over het STT dan komt het zeker.

Ik wil ook een groot fotoboek gaan maken met de verhalen en foto's van deze reis, dus daarover komt zeker ook nog nieuws.

De laatste dagen zijn voor mezelf, ik breng nog wel de truck weg maar dan kan ik nog even door de stad struinen en kijken of ik die Uggs kan vinden voor CenC. Dan de koffer eens op orde brengen en kijken of alles erin past.

Zo tot zover,

Aangezien jullie nu al slapen en ik weer wakker ben zal ik niet afsluiten met de gebruikelijk zin maar jullie een zeer goedemorgen wensen, en leesplezier bij een lekker kop koffie op een lekkere koude kille zondagmorgen in Nederland en een lekkere warme Zondag morgen die het nu is in Adelaide!!

Groeten vanuit Skippy land (nu helemaal down under)

Johnny.

PS: Iedereen bedankt tot nu toe voor de leuke, eerlijk en spontane reacties......